खेळ शालेय जीवनात अत्यंत महत्वाचे आहे. खेळाच्या नियमित प्रयोगाने मनुष्यांना शारीरिक आणि मानसिक रूपात आरोग्य, तंदुरुस्ती, संतुलित विकास, सामरिक क्षमता, समुदायी सहभाग आणि नैतिकता ह्या प्रमुख महत्वाच्या लाभांची देखील मिळते.खेळ केवळ शारीरिक फायदे प्रदानकरणारी नाही, तर त्याने मानसिक स्वास्थ्याचे प्रमाणात वाढवते. खेळाचे प्रयोग मनाच्या तनावाची क्षमता कमी करते, मनोदशा आणि चिंताप्रमाणे सुधारणे, तंदुरुस्ती व व्यायामप्रमाणे उत्तेजना देणे ह्या गोष्टींच्या सुधारणांसाठी मदत करते. त्याचाही असल्याने, खेळाचे प्रयोग अभिनव कल्पनाशक्तीचा विकास करते, योग्य मूळभूत कौशल्य विकसित करते आणि स्वतंत्रपणाची भावना तळमळते.
खेळाचे महत्व शारीरिक क्षमतेच्या विकासाच्या क्षेत्रात अग्रगण्य आहे. खेळांनी तंदुरुस्त शरीर, स्पंदनशक्ती, समता, ताकद आणि लवचिकता ह्या गुणांचा विकास करते. खेळाच्या व्यायामांनी खूप मोठ्या प्रमाणात लोहपात,मोटापा, डायबिटीज, हृदयरोग आणि इतर आरोग्य समस्यांचेआणि स्ट्रेसचे धोके कमी केले जातात.खेळाचे दुसरे महत्वपूर्ण लाभ मानसिक विकासाच्या क्षेत्रात स्थानिकता करणे आहे. तीव्र आणि एकमेकांवर भर विचार करणे, समाविष्ट राहणे, टीमवर काम करणे,सहभागी व्हावे,नेतृत्वाच्या कौशल्यांचा विकास करणे आणि समस्यांचे निराकरण करणे ह्या सर्व गुणांचे खेळाचे प्रयोग मानसिक विकास करते.खेळाचे अर्थ, उत्साह, सहभाग आणि नैतिकता यांचे प्रचंड महत्व आहे.
खेळात प्रवीण व्यक्तींना खेळाच्या क्षेत्रात अनुभव, कौशल्य, अभिनय, रचनात्मकता, तर्क, टीमवरील क्षमता, नेतृत्व, धैर्य, उद्यमशीलता, योग्यता, संयम, सामरिक आणि मानसिक तत्परता, दृढता आणि उच्च उत्साह असतात.प्रवीण व्यक्तींना खेळाच्या क्षेत्रात शिकवलेल्या नैपुण्यामुळे ते आत्मविश्वास आणि आत्मसम्मान विकसित करतात. त्यांनी अनेक विजयी अनुभवांची अनुभूती केली असल्यानेत्यांच्या मानसिक स्थितीमध्ये सुधारणा होते. ते त्रासमुक्त, निराशावादी आणि सकारात्मक दृष्टीकोन असतात. एका खेळातप्रवीण व्यक्तीने टीमवर काम करण्याची क्षमता असते आणि सहकार्य देण्याची क्षमता विकसित करतात. त्यांनी समूहातील सदस्यांच्या स्पष्टीकरणांची काळजी घेतली असल्याने संघटनेची क्षमता आणि सहनशीलता विकसित करतात.खेळातप्रवीण व्यक्तींना धैर्य आणि संपर्काची क्षमता असते. त्यांनी विजयी होण्यासाठी कठीण परिस्थितीतही स्थिर राहावे लागते. त्यांचे उत्साह, केंद्रितता आणि धैर्य त्यांना पर्याप्त मोबलाईटी आणि स्थिरता प्रदान करतात.एका खेळातप्रवीण व्यक्तीने प्रतिस्पर्धा, उत्साह आणि सामरिक आदर्शांना तळब देतात. ते आपल्या क्षेत्रात सगळ्या आवडीच्या आकर्षक व्यक्तींसोबत जोडतात आणि स्पर्धेच्या संघटनांमध्ये सुचारू भाग घेतात.
एका अद्याप खेळातप्रवीण व्यक्तीने उच्च शिक्षणास आणि करिअरला समर्पित व्हायला समर्थन देतात. त्यांचे ध्येय, परिश्रम, निष्ठा आणि दृढ इच्छाशक्ती त्यांना प्रगतीसाठी मार्गदर्शन करतात. समग्रपणे, खेळातप्रवीण व्यक्तींची मिळविणारी गुणवत्ता,कौशल्य, आत्मविश्वास, संघटनेची क्षमता आणि प्रतिस्पर्धाचे सामर्थ्य त्यांना विशेष बनवते. त्यांनी आपल्या खेळाच्या क्षेत्रात उत्कृष्टता दाखवून त्यांच्या सामर्थ्याला मान्यता मिळवली आहे.
विद्यार्थ्यांची एकमेव योग्यता पारखण्याचे मापदंड म्हणजे परिक्षेत मिळणारे गुण अशी परिस्थिती आज बहुतेक घरात असल्यामुळे मुलांना शाळा व क्लास,व्हिडीओगेम,बदललेल्या तंत्रज्ञानाचा वापर ,यात संगणक,मोबाइल.या सर्वांमध्ये तो मैदानी खेळ खेळणे पार विसरुनच गेला आहे.मैदानीखेळसुद्धा मोबाइल, संगणकावरच ही मुले खेळत आहेत.त्यामुळे शुद्ध हवा घेणे तर दुरच!या सर्वांतुन विद्यार्थ्यांची नैसर्गिक वाढ ,विकास,अंगभुत क्षमता त्यांच्या मानसिक,भावनिक व सामाजिक गरजा लक्षात येत नाहीत.परिक्षेतील गुण म्हणजे पुढील आयुष्यात यश आणि समाधान मिळविण्याचा एकमेव मार्ग मुळीच नाही.जिवनात यश प्राप्त करायचे असेल तर वेळेचे नियोजन,समुहात काम करण्याची क्षमता,स्वत:च्या व इतरांच्या भावना समजणे,इतरांशी संवाद साधता येणे,नेतृत्वगुण असणे,ताणतणाव हाताळता येणे यासारखी अनेक जिवनकौशल्य अंगी असवी लागतात.ही सर्व कौशल्य मैदानावर ,समुहात खेळताना आपोआपच नकळत अंगी बाणली जातात.विकसित होतात.तसेच जिद्द,चिकाटी,मैत्री, विश्वबंधुत्वाची भावना ,खिलाडुवृत्ती यासारखे गुण मैदानावर खेळ खेळताना विकसित होत असतात.याबरोबरच व्यक्तीमत्व विकसित करणारे अनेक इतर सामाजिक गुण देखील विद्यार्थी नकळत आत्मसात करतात.म्हणुन शालेय जिवनात खेळाचे महत्व अनन्यसाधारण
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा